In principe was de behandeling identiek met de eerste, maar deze keer deden de verdovings prikjes vooral bij de binnenkant van mijn benen wel wat pijn. Ook is er tijdens de behandeling af en toe wat verdoving bij gespoten. Omdat er een adertje was geraakt tijdens de liposuctie, bloedde ik wat meer en werden mijn benen extra goed ingepakt. Thuis aangekomen heb ik, omdat er al wat bloed doorlekte, nog extra lekmateriaal om mijn benen geplakt. Ik leek wel een michelin mannetje… 
De 1e dag na de behandeling was, zoals verwacht, niet prettig. Douchen was fijn, maar de pijn zorgde dat ik echt niet lekker was. Wandelen lukte deze keer helemaal niet, maar gelukkig konden staande oefeningen wel. Door die oefeningen worden de lymfe en de bloedsomloop gestimuleerd, beide goed voor het herstel. Ook deze keer plaste ik me weer helemaal suf, goed voor het vochtverlies. Lekkages bij de wondjes heb ik bijna niet gehad.
Om de pijn te verzachten heb ik deze keer naast de paracetamol ook een aantal dagen 1x per dag naproxen gebruikt.
De 3e en 4e dag merkte ik dat mijn benen volliepen met vocht en de huid heel strakgespannen ging staan. Volgens dr. Halk gebeurt dat vaak na de behandeling van de binnenkant van de benen. Het aantrekken van mijn compressiepak (nadat deze was gewassen) was dan ook heel pijnlijk. Toen heb ik voor het eerst een flinke huilbui gehad.
Ook deze keer ben ik snel begonnen met (om de dag) lymfemassage bij mijn fysio. Dat was heel prettig en zorgde dat ik vocht verloor en het behandelde gebied soepeler en minder hard werd.
Uiteindelijk ben ik na 2 weken en 1 dag weer gaan werken. Zitten op een bureaustoel was nog pijnlijk en ik ben de eerste dag eigenlijk te lang doorgegaan. De dag erna heb ik beter naar mijn lijf geluisterd en ben ik eerder naar huis gegaan. De 3e dag heb ik 2 uur staand gewerkt, waaruit wel weer is gebleken hoeveel beter het toch gaat met mijn benen, want stilstaan kon ik voor de liposucties niet zonder pijn. Ik heb mijn drukpak een stuk langer gedragen dan de 2 verplichtte weken, dat voelde fijner met lopen.
En nu dus 7 weken later. De huid van mijn bovenbenen moet nog wat herstellen, het is nog donker verkleurd en is snel geïrriteerd. Ik loop soepeler en langere stukken. Traplopen gaat ook goed en ik zwem weer. Wel moet ik werken aan mijn conditie, want dat is prut! Mensen zeggen dat ze goed zien dat ik ben afgevallen, een leuke bijkomstigheid.
Hoe nu verder. Het is me ondertussen duidelijk dat ik toch nog 2 liposucties nodig heb, ik zie en voel dat de voorkant van mijn bovenbenen ook echt veel lipoedeem bevat. En dan nog mijn onderbenen, dat is de behandeling waar ik al vanaf het begin het meest naar uit heb gekeken. Mijn kuiten zijn al mijn hele leven dik en mijn scheenbenen zijn extreem gevoelig. Ook daar heb ik hele rare “bulten”. Beetje jammer dat dit wel de meest pijnlijke behandeling schijnt te zijn, met een langere hersteltijd.
In juli ga ik met dokter Halk overleggen. Ik heb nu 2 voorlopige behandeldata staan, maar zij gaat kijken hoe mijn benen zijn hersteld en een plan maken over de behandeling van mijn onderbenen. Mijn onderbenen zijn zo groot, dat dokter Halk hoopt dat het in 1x lukt met de maximale toegestane hoeveelheid verdoving. Moet er misschien iets gewijzigd worden aan die behandeling of de volgorde van de behandelingen? Goed om even met elkaar te bespreken.
In de tussentijd gaan wij op vakantie, even genieten en rust voor hoofd en lijf!
Wordt vervolgd